Postępowanie komornicze krok po kroku

Do rozpoczęcia postępowania komorniczego dochodzi w sytuacji, kiedy dłużnik i wierzyciel nie mogą wypracować kompromisu odnośnie do spłaty długu, a sprawa wymaga zaangażowania niezależnej strony trzeciej. Dalszy tok postępowaniu nadaje komornik, który w świetle przepisów prawnych, rozpoczyna składające się z kilku etapów postępowanie komornicze. Celem tego artykułu będzie przybliżenie państwu, opisanego w Kodeksie Postępowania Cywilnego, procesu postępowania komorniczego. Zapraszamy do lektury tego artykułu, gdzie opiszemy je krok po kroku!

1. Złożenie wniosku egzekucyjnego do komornika

Warunkiem koniecznym do zainicjowania postępowania komorniczego jest wyrok sądu opatrzony klauzulą wykonalności. Postępowanie komornicze rozpoczyna się wraz ze złożeniem przez wierzyciela wniosku egzekucyjnego do komornika. Warto zaznaczyć, iż komornicy nie mogą rozpocząć procesu egzekucyjnego na własną rękę. Oznacza to, że postępowanie komornicze nie rozpocznie się, jeśli wierzyciel o to nie poprosi.

2. Kontakt komornika z zadłużonym

Po uprzednim złożeniu wniosku egzekucyjnego do komornika przez wierzyciela, komornik rozpoczyna proces egzekucji długu. Pierwszą czynnością, jaką wykona funkcjonariusz publiczny, będzie listowne powiadomienie dłużnika o rozpoczęciu procesu postępowania komorniczego. Jeśli pismo nie zostanie odebrane, komornik może udać się w miejsce zamieszkania dłużnika i osobiście poinformować go o: wszczęciu wobec niego postępowania i dalszych krokach, które w jego toku zostaną wobec niego podjęte.

3. Ustalenie majątku zadłużonego

Punktem wyjścia dla podjęcia dalszych czynności będzie identyfikacja oraz ustalenie majątku zadłużonego. Dłużnik jest prawnie zobowiązany do udzielenia komornikowi informacji na temat posiadanego przez niego majątku, a jego zatajenie lub ukrycie wiąże się z karą pieniężna. W skrajnych przypadkach, może dojść do przeszukania nieruchomości należącej do dłużnika. Jeśli dłużnik nie zechce współpracować, może się rozpocząć poszukiwanie majątku przez komornika, co skutkuje obciążeniem dodatkowymi kosztami administracyjnymi.

4. Podjęcie czynności egzekucyjnych

Kolejnym krokiem będzie podjęcie właściwych czynności egzekucyjnych, czyli zajęcie majątku dłużnika lub wejście na jego konto. Zazwyczaj dochodzi do zajęcia wynagrodzenia dłużnika, jednak z zachowaniem minimum egzystencjalnego, co oznacza, że dłużnikowi należy zostawić kwotę odpowiadającą 75% wynagrodzenia minimalnego. Zajęta może zostać również renta, emerytura oraz środki znajdujące się na koncie bankowym dłużnika. Zostaną one użyte na poczet spłaty długu. Komornik ma prawo również zlicytować, z pewnymi wyłączeniami, cenne przedmioty, które znajdują się w posiadaniu dłużnika. Krokiem ostatecznym może być zlicytowanie domu, a wstrzymanie licytacji komorniczej nieruchomości nie jest proste. Co istotne, nie ma żadnych prawnych ograniczeń, które uniemożliwiałyby zajęcie nieruchomości, nawet przy stosunkowo niskim długu.

5. Zaspokojenie wierzycieli lub umorzenie postępowania komorniczego

Do umorzenia postępowania komorniczego dochodzi w sytuacji, kiedy cały majątek należący do dłużnika został już zlicytowany i nie posiada on innych instrumentów, których zajęcie mogłoby posłużyć spłacie długu. Aby to ocenić, komornik może przyjść do domu dłużnika lub skrupulatnie zbadać jego finanse. Umorzenie postępowania komorniczego anuluje wszystkie podjęte w jego toku decyzje – oznacza to, iż dłużnik z powrotem otrzymuje dostęp do swojego konta. Identyczny proces ma miejsce w sytuacji zaspokojenia wierzycieli i pełnej spłaty długu.